Oj długo czekaliśmy na ten moment by powiedzieć Wam, że….  5 października wyruszamy w podróż do “połowy świata” 🙂 .

Czemu połowy ? Bo chyba na tyle starczy nam czasu (rok). Bez pośpiechu, terminów, obowiązków – po prostu czas dla nas :). Będziemy obserwować i przekazywać Wam to, co najciekawsze i warte uwagi.

Ruszamy z Gruzji przez Iran, Pakistan (jak się da), Indie, Nepal, Bangladesz, Tajlandię, Laos, Wietnam i Kambodżę. Później Malezja, Indonezja Australia, aż do Nowej Zelandii. A później, to będzie później :). Później czyli powrót, o którym wcale jeszcze nie myślimy (i myśleć nie chcemy), bo jeszcze nie wyruszyliśmy! Tak wygląda wstępny plan, który i tak pewnie zweryfikuje się w drodze.

I w sumie to nasz jedyny plan. Chcemy zobaczyć niezapomniane miejsca, wspiąć się na masywne szczyty gór, zanurkować w błękitnym Oceanie, zjeść coś dobrego i jak portfel będzie się robić pusty – solidnie popracować. Nie zakładamy żadnych “projektów” – jak by to zaśpiewał Kuba Sienkiewicz “Jesteśmy wolni – możemy iść”. Iść będziemy, ale pewnie nie całą drogę :). Resztę przemierzymy autostopem, chociaż pewnie bez pociągu, autobusu czy innego środka transportu się nie obejdzie. Jedni stwierdzą, że to bezużyteczne (jak to, jedziecie w świat i nie macie żadnego projektu?) drudzy, że porzucając pracę i szeroko rozumiany “dobytek” (w czasie kryzysu rzucacie pracę?) chyba jesteśmy niepoważni, a jeszcze inni będą się martwić (rodzice – “będziemy dzwonić codziennie” :)). Ktoś inny będzie wspierać i trzymać kciuki a jeszcze inni … Eee nie będziemy się rozpisywać tu jakoś mocno, wszystkiego dowiedziecie się z naszych postów, których będzie teraz o wiele więcej (w końcu będzie na to czas!).

Na pytanie “dlaczego?” odpowiadamy:

• bo było to nasze marzenie od bardzo dawna – a jak wiadomo marzenia się spełniają 🙂
• tak właśnie chcemy przeżyć kolejny rok swojego życia
• nie, nie jest nam żal wyjeżdżać, bo przecież wrócimy!
• na pieniądze poświęcimy osobny post, ale nie obyło się bez wyrzeczeń i oszczędności oraz wyzbycia się większości zgromadzonego “majątku”
• nie, nie był to impuls i chwilowa zachcianka, całą sprawę przemyśleliśmy, a od momentu pojawienia się pomysłu do jego realizacji możemy liczyć prawie 2 lata.

Ale zanim w drogę, to przed nami jeszcze trochę przygotowań (wizy, szczepienia, zbieranie ekwipunku itp).

 Aha, i nie ma czego zazdrościć :). Tylko zacząć kombinować jak by tu spełnić to, o czym marzycie od dawna 🙂 Do dzieła ludziska i do zobaczenia na szlaku!

Ania i Rafał